Od najdawniejszych czasów ludzie przemierzają pustynie, lodowce, opływaja morza i oceany, nurkują w nich, wspinają się na wierzchołki gór, zdobywają kosmos, a…
…pozostawiają niemałą przestrzeń, która wciąż czeka na odkrycie. Ta przestrzeń to tysiące kilometrów podziemnych korytarzy nietkniętych stopą człowieka i czekających
na swoje odkrycie.
Zaczęło się w połowie lat 50-tych.
Pierwsze nazwiska poznaniaków pojawiają się na łamach 17 numeru krakowskiego \Grotołaza\ w roku 1955, kiedy to Maciej Kuczyński opisał akcję do jaskini Zimnej w Tatrach wymieniając Zygmunta Szyftera i Edwarda Warchlewskiego. Przez następne lata poznaniacy poznają jaskinie Tatr, dzięki kontaktom z wrocławiakami. Pierwsza organizacja speleologiczna w Wielkopolsce została założona w roku 1964 przez Piotra Bińka i Marka Opałkę, jako Sekcja Grotołazów przy Akademickim Klubie Turystycznym. Działalność jaskiniowa prowadzona była na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, w Tatrach, na Słowacji i w Jugosławii. Poznaniacy najintensywniej w tym czasie działali w rejonie Durmitoru w Czarnogórze, gdzie zorganizowano kilka wypraw. Pierwsza samodzielna wyprawa zagraniczna została zorganizowana w roku 1966 w południowo – wschodnią
część Durmitoru, gdzie odkryto i zbadano 40 jaskiń i 10 studni.
W Polsce największym sukcesem było odkrycie jaskini Bańdzioch Kominiarski w masywie Kominiarskiego Wierchu, w dniu 11 lipca 1968, czego dokonali Czesław Majchrowicz i Janusz Nickowski. Obecnie jaskinia ta zajmuje 3-cie miejsce pod względem głębokości w Polsce (-562 m) i 5-te pod względem długości (9550 m).
Lata 70-te były kryzysowe dla klubu. W tym czasie zorganizowano wyprawę w rejon Pivskiej Planiny w Jugosławii. Część osób brała udział w wyprawie Lwowskiego Klubu Speleologicznego do Jaskini Optymistycznej (6 km nowych korytarzy, w tym: Sala Kopernika i Galeria Poznańska). Powodzeniem cieszą się wyjazdy w celach wspinaczkowych w Alpy, Hindukusz i Pamir. Ożywienie działalności jaskiniowej nastąpiło w roku 1978, dzięki szkoleniom prowadzonym przez kadrę instruktorską Federacji Akademickich Klubów Speleologicznych, reprezentowaną głównie przez Krzysztofa Makowskiego i Zbigniewa Samborskiego.
W latach 80-tych poznaniacy zorganizowali samodzielne wyprawy eksploracyjne: do Jugosławii (masyw Kanin w Alpach Julijskich) i Austrii (Dachstein) pod kierownictwem Janusza Zięby oraz uczestniczą w wyprawach centralnych FAKSu do Austrii, gdzie odkrywają w masywie Tennengebirge 2 km nowych korytarzy w jaskini Ariadny i w Marii Śnieżnej. W roku 1994 została zorganizowana sportowa wyprawa do Włoch (Alpy Apuańskie) pod kierownictwem Roberta Matuszczaka, która dokonała przejścia systemu jaskiniowego Fighiera-Corchia o gł. 1190 m.
Począwszy od roku 2000, corocznie organizowana jest wyprawa eksploracyjna w austriacki masyw Hoher Göll. Za odkrycia w tym masywie WKTJ dwukrotnie otrzymał Kolosa na Ogólnopolskich Spotkaniach Podróżników, Żeglarzy i Alpinistów w Gdynii. W roku 2008 klub otrzymał Kolosa za dwie wyprawy, które doprowadziły eksplorację systemu Hochschartehöhlen w masywie Göll w Austrii do głębokości 1189 m, przez co stała się ona najgłębszą jaskinią w całości wyeksplorowaną przez Polaków, natomiast w 2011 – za eksplorację jaskini Unvollendeterschacht do głębokości -1264 m.
Od roku 2006 każdego lata organizowana jest wyprawa w Góry Prokletije (Czarnogóra), zainicjowana i organizowana przez Krzysztofa Najdka, podczas której grotołazi odkryli ponad 50 jaskiń. Najgłębsze i najdłuższe z nich to m.in. Jaskinia Górnicza (den. 516 m, dł. 1629 m) i Jaskinia Lodowa (gł. -451 m, dł. 1956 m).
14 sierpnia 2014 Dorota Drzewiecka, Michał Macioszczyk, Bogdan Guzik, Wojciech Hołysz oraz Amadeusz Lisiecki stanęli przy syfonie na tzw. suchym dnie na głębokości – 2080 m w najgłębszej jaskini świata Krubera-Woroniej znajdującej się w masywie Arabiki w Abchazji. Małgorzata Borowiecka dotarła na głębokość -1640 metrów. Należy podkreślić fakt, że Dorota Drzewiecka jest pierwszą Polką na Dnie Świata.
Oprócz tego członkowie WKTJ przez cały ten okres byli współuczestnikami wypraw zagranicznych organizowanych przez inne ośrodki speleologiczne, m.in. do Austrii (w masywy: Tennengebirge, Hoher Göll, Leoganger Steinberge do jaskini Lamprechtsofen, która w latach 1998-2001 była najgłębszą jaskinią świata o den. 1632 m oraz Kitzsteinhorn), Bośni i Hercegowiny (Bjelašnica), Chorwacji (Velebit), Czarnogóry (Prekornica, Stożac, Durmitor), Norwegii (Svartisen), Słowenii (Kanin) oraz Turcji (Karanfil).
Grotołazi z WKTJ zajmują się badaniami naukowymi w jaskiniach; brali również udział w wyprawach eksploracyjno-naukowych m. in. do Norwegii. Jedna z członkiń klubu, Małgorzata Kosior-Allison zajmowała się badaniami jaskiń stanu Nowy Meksyk w USA (w tym najpiękniejszą jaskinią świata – Lechugillią) oraz w Belize w Ameryce Środkowej; brała również udział w wyprawach do Indii i Meksyku.
Na terenie Polski grotołazi poznańscy prowadzili eksplorację w największych jaskiniach tatrzańskich w Bańdziochu Kominiarskim, Wielkiej Śnieżnej, Lodowej w Ciemniaku, Wysokiej – Za 7 progami. Lata 2012-2013 przypadają na eksplorację jaskiń Szczeliny Miętusiej i Lodowej Miętusiej. Członkowie klubu odwiedzali również rejony jaskiniowe m.in. w takich państwach jak: Czechy, Francja, Niemcy, Rumunia, Słowacja, Wielka Brytania, Włochy, Ukraina. Od 1989 roku Wielkopolski Klub Taternictwa Jaskiniowego (do 1993 jako Speleoklub Akademicki Poznań) należy do Polskiego Związku Alpinizmu. Corocznie członkowie WKTJ biorą udział w szkoleniach ogólnopolskich organizowanych przez Komisję Taternictwa Jaskiniowego PZA (z kartografii jaskiniowej, ratownictwa, autoratownictwa i in.) oraz innych imprezach takich jak: Sympozja Speleologiczne i Speleokonfrontacje. Od kilku lat, na początku grudnia każdego roku, mają miejsce Zloty Pokoleń. Impreza odbywa się w Tatrach i jest zainicjowana oraz organizowana przez Arkadiusza Brzozę.